Yunan’ın kibirli tunç devine benzemez
Fetheden bir ayağı bir kıtada, biri ötekinde.
Burada, bu denizin yıkadığı, gün batımlı kapıda
Kudretli bir kadın duracak. Meşalesinde şimşek tutsak
Ve adı Sürgünlerin Anası. Işık tutan elinden dünyaya
Hoş gelsinler yayılır; ılıman gözleri hükmeder
İkiz Şehirlerle çerçeveli, havada kavuşan limana.
“Kadim diyarlar, sizin olsun şanlı torunlarınız!” der
Dudakları sessiz. “Bana bitkininizi, yoksulunuzu verin,
Hür bir nefese hasret tıklım tıklım halkınızı,
Dolup taşan kıyınızın reddettiği bahtsızları.
Yurtsuzu, fırtınanın sürüklediğini, bunları gönderin bana.
Fenerimi altın kapının yanında kaldırıyorum.
